
Metodyka badań gleb pod nawożenie
Opis metodyk stosowanych w poszczególnych pakietach badań gleb pod nawożenie
PobierzBadanie gleb pod nawożenie
Podstawowy – pH + EC + makroelementy (N, P, K, Ca, Mg, S) + Na + Si
Rozszerzony- pH + EC + makroelementy (N, P, K, Ca, Mg, S) + Na + Si + mikroelementy (B, Fe, Mn, Zn, Cu, Mo) + zapasowe formy P i K
Zaawansowany – pH + EC + makroelementy (N, P, K, Ca, Mg, S) + Na + Si + mikroelementy (B, Fe, Mn, Zn, Cu, Mo) + zapasowe formy P i K + próchnica glebowa
Ogrodniczy – pH + EC + makroelementy (N, P, K, Ca, Mg, S) + Na + Cl + Si + mikroelementy (B, Fe, Mn, Zn, Cu)
Kompleksowy: pH + EC + makroelementy (N, P, K, Ca, Mg, S) + Na + Cl + Si + 2x mikroelementy (B, Mo, 2x (Fe, Mn, Zn, Cu)) + zapasy P i K + próchnica glebowa
Próchnica glebowa – próchnica (węgiel organiczny (C-org) + próchnica glebowa + informacja o ilości azotu udostępnionego roślinom w trakcie sezonu)
Badania skierowane zarówno do indywidualnych gospodarstw jak i firm zajmujących się produkcją roślin. Wyniki badań mogą być wykorzystane przez agronomów i doradców zajmujących się kontrolą i zarządzaniem uprawami.
Pakiety badawcze dostosowane są do analiz gleb pod uprawy polowe, pod osłonami i w tunelach.
Skrócony: Pakiet 1 – pH, EC, N, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si
(pH i EC w H2O, N-NO3, N-NH4, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si (met. ogrodnicza – uniwersalna))
Pakiet określa podstawowe parametry gleby takie jak odczyn (pH), przewodność (EC) zawartości pierwiastków w formach łatwo dostępnych dla roślin: azotu mineralnego (N-NO3, N-NH4), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), siarki (S)) oraz sodu (Na) i krzemu (Si). Zastosowana w badaniu metoda ogrodnicza – uniwersalna umożliwia ocenę zasobności gleby w analizowany pierwiastek dla szerokiej grupy roślin:
Pakiet polecany jest dla:
Pakiet nie jest polecany do:
Skrócony: Pakiet 2- pH, EC, N, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si, B, Fe, Mn, Zn, Cu, Mo + zapasy P, K
(pH i EC w H2O, N-NO3, N-NH4, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si, B (met. ogrodnicza – uniwersalna) + Fe, Mn, Zn, Cu, Mo (met. Rinkisa) + zapasy P i K (met. ASL))
Pakiet najczęściej wybierany przez Klientów Agro Smart Lab ze względu na bardzo korzystną cenę w zamian za ilość analizowanych parametrów. Rozszerzone badanie gleb obejmuje analizę podstawowych parametrów fizykochemicznych gleby takich jak odczyn (pH), przewodność (EC) i zawartość pierwiastków w formach łatwo dostępnych dla roślin: azotu mineralnego (N-NO3, N-NH4), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), siarki (S)) oraz sodu (Na), krzemu (Si) i boru (B). oraz analizę zawartości potencjalnie dostępnych form- żelaza (Fe), manganu (Mn), cynku (Zn), miedzi (Cu), molibdenu (Mo). Poszerzone jest o analizę zapasowych form fosforu (P) i potasu (K). Zastosowane w badaniach metody dobrano tak, aby mogły być wykorzystane do oceny gleb pod kątem zasobności składników dla wielu gatunków roślin, w tym upraw:
Pakiet polecany jest dla:
Pakiet nie jest polecany:
Skrócony: Pakiet 3 – pH, EC, N, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si, B, Fe, Mn, Zn, Cu, Mo + zapasy P, K + próchnica
(pH i EC w H2O, N-NO3, N-NH4, P, K, Ca, Mg, S, Na, Si, B (met. ogrodnicza – uniwersalna) + Fe, Mn, Zn, Cu, Mo (met. Rinkisa) + zapasy P i K (met. ASL) + próchnica (wraz z informacją o ilości uwolnionego azotu w sezonie))
Zaawansowana analiza gleb składa się z określenia odczynu (pH), przewodności (EC) i obejmuje zawartość pierwiastków w formach łatwo dostępnych dla roślin: azotu mineralnego (N-NO3, N-NH4), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), siarki (S)) oraz sodu (Na), krzemu (Si) i boru (B). oraz analizę zawartości potencjalnie dostępnych form- żelaza (Fe), manganu (Mn), cynku (Zn), miedzi (Cu), molibdenu (Mo). Poszerzone jest o analizę zapasowych form fosforu (P) i potasu (K) oraz badanie zawartości próchnicy, na podstawie, której ocenia się ilość udostępnionego azotu w trakcie trwania sezonu. Zastosowane w badaniach metody dobrano tak, aby mogły być wykorzystane do oceny gleb pod kątem zasobności składników dla wielu gatunków roślin, tym upraw:
Pakiet polecany jest dla:
Pakiet nie jest polecany:
Skrócony: Pakiet 4 – pH, EC, N, P, K, Ca, Mg, S, Na, Cl, Si, B, Fe, Mn, Zn, Cu
(pH i EC w H2O, N-NO3, N-NH4, P, K, Ca, Mg, S, Na, Cl, Si, B (met. ogrodnicza – uniwersalna) + Fe, Mn, Zn, Cu (met. ogrodnicza – Nowosielskiego))
Pakiet ogrodniczy składa się z określenia odczynu (pH), przewodność (EC), zawartości pierwiastków w formach łatwo dostępnych dla roślin: azotu mineralnego (N-NO3, N-NH4), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), siarki (S)) oraz sodu (Na) i krzemu (Si), chlorków (Cl) oraz boru (B), a także dostępnych form żelaza (Fe), manganu (Mn), cynku (Zn) i miedzi (Cu). Ze względu na zastosowane metody wykorzystywane do analiz, pakiet sprawdzi się w uprawie:
Pakiet polecany jest dla:
Skrócony: Pakiet 5 – pH, EC, N, P, K, Ca, Mg, S, Na, Cl, Si, B, Mo 2x(Fe, Mn, Zn, Cu) + zapasy P, K + próchnica
(pH i EC w H2O, N-NO3, N-NH4, P, K, Ca, Mg, S, Na, Cl, Si, B (met. ogrodnicza – uniwersalna) + Fe, Mn, Zn, Cu (met. ogrodnicza – Nowosielskiego) + Fe, Mn, Zn, Cu, Mo (met. Rinkisa) + zapasy P i K (met. ASL) + próchnica (wraz z informacją o ilości uwolnionego azotu w sezonie))
Pakiet kompleksowych badań fizykochemicznych gleb składa się z określenia odczynu (pH), zasolenia (EC) i zawartości makroelementów w formach łatwo dostępnych dla roślin: azotu mineralnego (N-NO3, N-NH4), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), siarki (S)) oraz sodu (Na) i krzemu (Si), boru (B), dostępnego żelaza (Fe), manganu (Mn), cynku (Zn), miedzi (Cu), oraz potencjalnie dostępnych form żelaza (Fe), manganu (Mn), cynku (Zn), miedzi (Cu), molibdenu (Mo). W skład badaniach wchodzi analiza zapasowych form fosforu (P) i potasu (K) oraz badanie zawartości próchnicy, na podstawie, której ocenia się ilość udostępnionego azotu w trakcie trwania sezonu. Zastosowane w badaniach metody dobrano tak, aby mogły być wykorzystane do oceny gleb pod kątem zasobności składników dla wielu gatunków roślin, tym upraw:
Pakiet polecany jest dla:
Pakiet nie jest polecany:
(węgiel organiczny (C-org) + próchnica glebowa + informacja o ilości azotu udostępnionego roślinom w trakcie sezonu)
Badanie często łączone jest z Pakietem 1 – Podstawowym, gdyż Pakiet 1 + 6 spełnia wymagania zakresu badań dla Integrowanej Produkcji upraw sadowniczych, w tym drzew owocowych. Pakiet 6 może być łączony z Pakietem 1 i Pakietem 4. Pakiet 6 umożliwia określenie w glebie zawartości węgla organicznego i próchnicy glebowej. Na podstawie wyniku określa się szacunkowe ilości azotu jaki zostanie udostępniony roślinom w trakcie sezonu wegetacyjnego. Badanie może być wykonane na każdej glebie niezależnie o uprawy, nadaje się do:
Pakiet polecany jest dla:
Pakiet nie jest polecany do:
Rekomendacje nawozowe
Posiadamy liczby graniczne dla dużej grupy roślin. Wartości graniczne to prawidłowy przedział zawartości danego pierwiastka jaki należy utrzymać, aby uzyskać najlepsze plony. Liczby umożliwiają określenie zasobności gleb co pozwala na wyliczenie odpowiedniej dawki nawozu jaką należy wprowadzić, aby podnieść poziom zawartości. Wśród roślin do których sporządzamy rekomendacje znajdują się uprawy:
Rekomendacje wykonujemy w oparciu o wyniki badań gleb. Im szerszy zakres badań tym bardziej dokładne i lepiej dopasowane rekomendacje obejmujące większą ilość parametrów. Zapotrzebowanie na nawozy przeliczamy na dawkę najpopularniejszych nawozów dostępnych na rynku, dzięki czemu zazwyczaj nie występują problemy z zakupem wskazanych nawozów. Nasze rekomendacje są zgodne z wytycznymi dobrych praktyk rolniczych wraz z poszanowaniem środowiska. Zależy nam, aby nasz Klient uzyskał zadowalający plon przy optymalnej ilości nawozów dostosowanych do potrzeb i zasobności gleb.
Rekomendacje nawozowe polecamy dla:
Nie zalecamy korzystać z rekomendacji nawozowych jeżeli
Nieprawidłowy odczyn gleby
Badanie pozwala określić pH gleby, na której będzie prowadzona uprawa. Odczyn jest jednym z najważniejszych parametrów fizykochemicznych gleb, wpływa na dostępność pierwiastków oraz ogranicza lub zwięszka akumulowanie szkodliwych metali takich jak kadm i ołów. Oddziaływuje na procesy fizykochemiczne i skład mikrobiologiczny. Odczyn gleby realnie wpływa na plon i jeżeli jest nieprawidłowy, to może powodować obniżenie jakości i ilości plonu. Przy zbyt niskim, kwaśnym odczynie (pH w H2O <6.0) dochodzi do zwiększonego wypłukiwania wapnia i magnezu, toksyczny dla roślin zaczyna być glin. Za wysoki, zasadowy odczyn (pH w H2O >7.4) powoduje ograniczenie dostępności fosforu, żelaza, cynku czy manganu co może wiązać się z występowaniem niedoborów tych pierwiastków. Pod względem parametrów fizykochemicznych i mikrobiologicznych najlepiej utrzymywać pH zbliżone do 7.0. Dla większości roślin optymalne pH gleby waha się miedzy 6.0, a 7.4. Na podstawie badań gleb można określić potrzebną dawkę wapna jakie należy wnieść, aby podnieść odczyn. W przypadku zbyt wysokiego odczynu badania umożliwiają ocenę czy istnieje możliwość obniżenie odczynu, ponieważ gleby powstałe na skale wapiennej lub innych skałach o charakterze alkalicznym to trwałe obniżenie odczynu jest niemal niemożliwe.
Brak wiedzy o zasobności gleby w niezbędne roślinom składniki pokarmowe
Rośliny posiadają różne zapotrzebowanie na makro- i mikroelementy. Gleby różnią się natomiast zasobnością w te pierwiastki. Brak informacji o zawartości składników pokarmowych może prowadzić do niewłaściwego nawożenia i nieodpowiedniego zaopatrzenia roślin w niezbędne dla nich pierwiastki co prowadzić będzie do uzyskania niezadowalającego plonu
Ryzyko zbyt wysokiego zasolenia gleb
Nierozważne nawożenie może prowadzić do wniesienia zbyt wysokiej ilości pierwiastków co spowoduje wzrost zasolenia gleby, które może uszkodzić rośliny. Taka sytuacja grozić może obniżeniem jakości plonu poprzez występowania stresu osmotycznego – sytuacji, w której zbyt duża ilość pierwiastków w roztworze glebowym uniemożliwia pobieranie wody przez roślinę.. Badając przewodność elektryczną (EC) gleby możliwe jest określenia stopnia jej zasolenia co pozwala ocenić czy pojawia się ryzyko wystąpienia problemów związanych ze zbyt dużą ilością pierwiasktów. Im wyższe EC tym wyższe zasolenie. Przyjmuje się, że wartość EC poniżej 1.5 mS/cm nie stanowi zagrożenia dla większości roślin. Powyżej tego poziomu konieczne jest ograniczenie dawek nawozów mineralnych, aby nie doprowadzić do wystąpoenia stresu osmotycznego, który uniemożliwia pobieranie wody. Na zasolenie gleb użytkowanych rolniczo wpływ mogą mieć wszystkie pierwiastki wnoszone wraz z nawozami, jednak największy mają te występują w formie anionów – azot azotanowy, chlorki, siarka siarczanowa. Ze względu na charakter glebowego kompleksu sorpcyjnego – w polskich warunkach posiada on głównie charakter ujemny – przyciąga kationy (dodatnio naładowane cząstki), a odpycha ujemnie naładowane cząstki (aniony) przez co pozostają one w roztworze glebowym. Kationy są sorbowane z roztworu i magazynowane w kompleksie przez co ogranicza się ich wpływ na zasolenie. Jednym z wyjątków jest sód, który znacznie wpływa na poziom zasolenia.
Niedobory makroelementów – N, P, K, Ca, Mg, S
Makroelementy takie jak azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarką są kluczowe dla prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin, wpływając na procesy takie jak fotosynteza, budowa tkanek czy rozwój korzeni. Roślina potrzebuje tych N, P, K, Ca, Mg, S w dużych ilościach stąd też ich nazwa – MAKROelementy. Niedobory tych składników w glebie prowadzą do spadku plonów, obniżenia jakości produktów oraz zwiększenia podatności roślin na choroby
Pakiety analizują zawartość N, P, K, Ca, Mg i S w glebie w formach łatwo dostępnych dla roślin. To pozwala na dokładne określenie, których składników brakuje i w jakich ilościach.
Niedobory mikroelementów – B, Fe, Mn, Zn, Cu, Mo
Niedobór takich pierwiastków jak bor, żelazo, mangan, cynk, miedź czy molibden może powodować wiele negatywnych skutków. Mikroelementy odgrywają kluczową rolę w procesach metabolicznych roślin, takich jak fotosynteza czy oddychanie. Wpływają na prawidłowe pobieranie pozostałych pierwiastków z gleb, wpływają na wygląd, kondycję i zdrowotność roślin. Określenie zawartości mikroelementów pozwoli stwierdzić czy ich zasobność jest wystarczająca, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do rozwoju. Utrzymywanie wysokich zawartości pierwiastków takich jak cynk, żelazo czy mangan i miedź pozwala uzyskiwać plony mniej zanieczyszczone toksycznymi pierwiastkami takimi jak kadm, ołów czy nikiel.
Niska zawartość próchnicy i ograniczona żyzność gleby
Niska zawartość próchnicy ogranicza zdolność gleby do zatrzymywania wody i składników odżywczych, co obniża jej żyzność. Prowadzi to do słabszego wzrostu roślin, większej podatności na erozję i zmniejszenie plonów. Badania gleby pozwalają określić zawartość próchnicy, umożliwiając podjęcie działań poprawiających jej poziom, takich jak stosowanie zaorywanie poplonów i przedplonów, wnoszenie materii organicznej wraz z nawozami zielonymi czy odpowiednie nawożenie ograniczające mineralizację materii organicznej.
Nadmierne nawożenie
Nadmierne stosowanie nawozów jest częstym problemem w rolnictwie, ogrodnictwie i sadownictwie. Wynika ono z braku precyzyjnej wiedzy o zawartości składników odżywczych w glebie, co prowadzi do wprowadzania zbyt wysokiej ilości pierwiastków co prowadzi do:
Nadmierne wapnowanie
to częsty problem, gdy wapno jest cyklicznie wprowadzane do gleby w celu podwyższenia pH, ale bez uprzedniej kontroli za pomocą badań gleby. Taka praktyka prowadzi do marnowania czasu i pieniędzy, ponieważ gleba może nie wymagać wapnowania lub zastosowane dawki mogą być niewłaściwe. Nadmiar wapna nie tylko nie przynosi korzyści, ale może także powodować problemy, takie jak zasadowość gleby (zbyt wysokie pH), która ogranicza dostępność składników odżywczych, takich jak fosfor, żelazo, mangan czy cynk. Może również pogarszać warunki dla pożytecznych mikroorganizmów glebowych.
Badania gleby pozwalają precyzyjnie określić potrzebę wapnowania, dostosować jego dawkę i rodzaj do specyficznych wymagań gleby oraz uniknąć negatywnych skutków nadmiernego stosowania wapna. Dzięki temu poprawia się efektywność zabiegów i utrzymuje równowagę składników odżywczych w glebie, co wspiera jej długoterminową żyzność.
Brak wiedzy na temat zapasowych form składników odżywczych
Zapasowe formy składników odżywczych, takie jak fosfor (P) i potas (K), są często niedostatecznie uwzględniane w planowaniu nawożenia. Choć te formy nie są natychmiast dostępne dla roślin, mogą być stopniowo uwalniane w trakcie sezonu wegetacyjnego. Brak wiedzy na ich temat prowadzi do nadmiernego nawożenia, niepotrzebnych kosztów i marnowania zasobów.
Brak umiejętności odczytywania wyników badań gleb z niezrozumiałych sprawozdań
Sprawozdania z badań kojarzą się z dokumentami, które ciężko zrozumieć. Znajdują się tam pewne określenia takie jak nazwy związków chemicznych, które są badane oraz podane są wyniki, które bez umiejętności ich interpretacji nie mają większego znaczenia. Wyniki badań uzyskane w Agro Smart Lab są czytelne i zrozumiałe dla większości naszych Klientów. Dzięki specjalnemu systemowi, który pozwala oceniać zasobność gleb na podstawie wyników i liczb granicznych do każdego badanego parametru podajemy klasę zasobności – bardzo niską, niską, średnią, prawidłową, za wysoką, nadmierną. Oznaczone są one kolorami, które sugerują czy zawartość danego parametru jest na odpowiednim poziomie. Dzięki temu nie musisz specjalizować się w interpretacji wyników, wystarczy, że zerkniesz na sprawozdanie i odczytasz klasę zasobności, która wskaże czy konieczne jest nawożenie danym składnikiem czy wręcz przeciwnie, nie ma takiej potrzeby.
Brak umiejętności wyliczania dawek nawozowych na podstawie badań gleby
Możliwość wyboru zaleceń nawozowych rozwiązuje problem braku zdolności do ułożenia planu nawozowego na podstawie badań gleb. Nie każdy potrafi prawidłowo wyliczać jaką dawkę nawozu ma zaaplikować. Agro Smart Lab wychodzi naprzeciw oczekiwaniom Klientów i oferuje usługę rekomendacji nawozowych, która za niewielką cenę pozwala określić konkretne dawki nawozów jakie należy wnieść aby cieszyć się dobrymi plonami.
Problemy z planowaniem nawożenia
Planowanie nawożenia jest kluczowym elementem zarządzania uprawami, ale bez precyzyjnych danych o glebie i jej zasobności w składniki odżywcze producenci roślin często wprowadzają nieoptymalne dawki nawozowe (za wysokie lub za niskie). Ponadto nie dostosowują nawozów do warunków glebowych i powodują występowanie strat w postaci uwsteczniania się pierwiastków lub ich szybszego wypłukiwania.
Nadmierna ilość chlorków i sodu w glebie
Nadmiar sodu i chlorków w glebie prowadzi do wielu problemów w trakcie uprawy. Przede wszystkim powoduje wzrost zasolenia gleby. Sód i chlorki mogą dostać się do gleby wraz z nawozami lub mogąc być wynikiem wietrzenia minerałów obecnych w glebie. Regularne monitorowanie zawartość chlorków jest bardzo istotne zwłaszcza w takich uprawach, które są wrażliwe na chlor, a należą do nich m.in. sałata, papryka, ogórek, drzewa i krzewy owocowe (jabłon, grusza, agrest, porzeczka, malina), truskawki. Zagrożone zbyt wysoką zawartością chloru i sodu są uprawy pod osłonami i w tunelach. W uprawach polowych pierwiastki te są naturalnie wypłukiwane przez deszcz. W zamkniętych warunkach upraw tunelowych i pod osłonami wypłykiwanie pierwiastków jest bardzo ograniczone. Zarówno chlor jak sód są w niewielkim stopniu pobierane przez rośliny więc odkładają się w glebie. Monitorowanie zawartości tych pierwiastków jest kluczem do ograniczania ryzyka wystąpienia objawów nadmiernej ilości sodu czy chloru w roślinach i glebie.
Choroby odglebowe
Powodowane są przez infekcje patogenów (grzybów, bakterii, wirusów) obecnych w glebie. Patogeny atakują korzenie, szyjkę korzeniową i dolne części roślin. Zbyt wysokie lub zbyt niskie zawartości składników odżywczych w glebie może znacząco wpływać na rozwój tych chorób, osłabiając rośliny lub stwarzając korzystne warunki dla patogenów.
Do czego prowadzą braki składników pokarmowych w glebie:
Do czego prowadzi nadmiar składników pokarmowych w glebie:
Nadmierna zawartość azotu w glebie wpływa na rozwój szeregu patogenów chorobotwórczych takich jak Fusarium spp., Pythium spp., Rhizoctonia solani, Phytophthora spp., Verticillium spp., Alternaria spp., Clavibacter michiganensis, Xantomonas spp.
Optymalizacja nawożenia
Badanie gleby umożliwia dokładne dopasowanie dawek i rodzajów nawozów do rzeczywistych potrzeb gleby oraz uprawianych roślin. Dzięki temu można uniknąć zarówno nadmiaru składników odżywczych, który prowadzi do zasolenia i strat finansowych, jak i niedoborów, które ograniczają wzrost i plonowanie. Precyzyjne nawożenie pozwala także zmniejszyć wpływ na środowisko, minimalizując wymywanie azotanów i fosforanów do wód gruntowych.
Precyzyjna diagnoza
Analizy gleby dostarczają kompleksowych informacji o jej właściwościach, takich jak pH, zasolenie, zawartość makro- i mikroelementów, próchnicy czy zapasowych form składników odżywczych. Dzięki temu można dokładnie zidentyfikować problemy, takie jak niedobory czy nadmiary składników, zakwaszenie, zasolenie i podjąć odpowiednie działania korygujące.
Oszczędność pieniędzy
Dzięki badaniom gleby można precyzyjnie dostosować rodzaj i dawkę nawozów, eliminując zbędne koszty związane z nadmiernym nawożeniem lub stosowaniem nieodpowiednich produktów. Unikanie strat składników odżywczych przez wymywanie czy gromadzenie w nadmiarze pozwala zmniejszyć wydatki na nawozy i poprawić opłacalność upraw. Zamiast stosować nawozy „na oko” lub w standardowych dawkach, rolnicy mogą dopasować dawki do rzeczywistych potrzeb gleby i roślin. Rozszerzone badania gleby dostarczają dodatkowych informacji m.in. o zapasowych formach czy ilości azotu uwolnionego z próchnicy. Biorąc te informacje pod uwagę w trakcie określania faktycznych potrzeb roślin pomniejszonych o potenjał gleby można zaoszczędzić spore ilości pieniędzy na nawozach otrzymując podobne plony, a czasami nieraz lepsze niż przy zastosowaniu standardowych dawek nawozów.
Oszczędność czasu
Regularne badania gleby pozwalają na szybkie i trafne podejmowanie decyzji dotyczących nawożenia, wapnowania czy innych zabiegów agrotechnicznych. Eliminują konieczność czasochłonnego eksperymentowania „na oko” i redukują ryzyko błędów, które mogłyby wpłynąć na konieczność dodatkowych prac. Analiza gleb pozwala na wyeliminowanie zbędnych zabiegów, w przypadku gdy zasobność danego składnika (fosfor, potas) lub parametr (pH) jest na właściwym poziomie i nie wymaga korekty za pomocą zabiegów agrotechnicznych
Lepszy plon
Zdrowe i dobrze odżywione rośliny rosną szybciej, są bardziej odporne na choroby i stres środowiskowy (przymrozki, zbyt wysoka temperatura, zbyt duże ilości wody, susze). Badania gleby pomagają utrzymać optymalne warunki dla wzrostu roślin, Lepsze odżywienie roślin skutkuje zdrowszymi roślinami dzięki czemu plony są lepsze pod względem jakości i są dostosowane do wymogów (dłuższy czas przechowania, lepsze właściwości smakowe, wyższy brix, lepsza barwa, wyższa twardość, soczystość, rozmiar.
Większy plon
Dostosowanie nawożenia do rzeczywistych potrzeb gleby i roślin maksymalizuje wydajność upraw. Regularne badania pozwalają zapobiegać niedoborom składników odżywczych, które mogą ograniczać rozwój roślin, co przekłada się na wzrost ilościowy plonów. Badania gleby pomagają maksymalizować potencjał plonowania poprzez odpowiednie zarządzanie składnikami odżywczymi i właściwościami fizykochemicznymi gleby. W rezultacie rośliny mają dostęp do wszystkich potrzebnych składników odżywczych w optymalnych ilościach. Gleba jest w stanie utrzymać lepsze warunki dla rozwoju korzeni i wzrostu roślin. Zmniejsza się liczba nieproduktywnych rejonów na polach, ponieważ analiza gleby pozwala zidentyfikować i poprawić problematyczne miejsca. W konsekwencji pozwala tu uzyskać większy plon z hektara.
Wygoda
Wyniki badań gleby dostarczają gotowych informacji o stanie gleby i rekomendacji dotyczących nawożenia, co upraszcza proces zarządzania uprawami. Korzystając z wyników badań, można łatwo zaplanować działania, takie jak dobór nawozów, terminy ich stosowania czy monitorowanie stanu gleby w przyszłości.
Wszystkie próbki pojedyncze pobrane z badanego stanowiska koniecznie należy wymieszać w worku lub wiadrze, tak aby próbka laboratoryjna jak najlepiej reprezentowała analizowany obszar/
Wszystkie materiały wykorzystywane do pakowania próbek powinny być czyste. Próbki najlepiej pobierać z zachowaniem środków ochronnych takich jak rękawiczki jednorazowe
Ile powinna ważyć próbka?
Kiedy i gdzie nie pobierać próbek
Gdy roślina znajduje się w zaawansowanej fazie wzrostu (np. kwitnienie, owocowanie), ponieważ pobrane próbki mogą nie odzwierciedlać stanu gleby przed sezonem uprawnym, a wyniki mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat stanu odżywienia roślin. Do oceny stanu kondycji roślin pod kątem składników odżywczych w trakcie uprawy lepszym rozwiązaniem są badania liści pod względem stanu odżywienia.
W jakim terminie, kiedy pobierać próbki
Warzywa, jagodowe, strączkowe, zboża jare, oleiste jare :
Uprawy ozime
Uprawy wieloletnie: krzewy i drzewa owocowe (sady)
Jeżeli materiał do badań jest wysyłany kurierem lub paczkomatem to należy próbkę umieścić w paczce tak aby nie przemieszczała się w jej wnętrzu.
Po pobraniu próbka powinna jak najszybciej być dostarczona do laboratorium
Jeżeli zachodzi konieczność przechowania próbki przez krótki czas (do kilku dni) to należy ją umieścić:
Agro Smart Lab sp. z o.o.
Niegardów 26
32-104 Koniusza
tel. kontaktowy 668 122 202
Oferujemy różne formy płatności za nasze usługi, dostosowane do potrzeb klientów:
Opłata przez sklep internetowy (https://sklep.agrosmartlab.com)
Opłata na miejscu
Płatność po wykonaniu usługi (przelew na podstawie dokumentu płatności)
W niektórych przypadkach możliwe jest uzyskanie wyników do 3 dni od daty dostarczenia próbki, jest to zależne od dnia dostarczenia próbki (początek tygodnia). Termin realizacji może ulec wydłużeniu w przypadku dostarczenia dużej ilości próbek oraz w trakcie trwania wysokiego sezonu badań.
Zobacz jak wygląda raport – pobierz przykładowe raporty w sekcji “dodatkowe materiały” – na końcu tej strony
· Metoda ogrodnicza – uniwersalna Jedna z najpopularniejszych metod stosowanych w Polsce do oceny gleb pod potrzeby nawozowe roślin. Umożliwia określenie zawartości łatwo dostępnych dla roślin form pierwiastków takich jak N, P, K, Ca, Mg, S. Wyniki wyrażone są ą w miligramach na litr gleby (mg/dm3). Pierwotnie, metoda stosowana była wyłącznie przez producentów upraw ogrodniczych (warzywa, ozdobne, jagodowe), jednak obecnie popularna jest we wszystkich rodzajach upraw dzięki swojej uniwersalności może być wykorzystana do oceny gleb dla większości upraw, w tym sadowniczych i typowo rolniczych jak zboża. · Metoda ogrodnicza – Nowosielskiego Właściwie metoda Lindsay’a w modyfikacji Nowosielkiego. Popularna w Polsce metoda umożliwiaijąca określenie dostępnych dla roślin form mikroelementow (Fe, Mn, Zn, Cu). Wykorzystywana przede wszystkim do oceny zasobności gleb w te pierwiastki pod kątem uprawy roślin z grupy upraw ogrodniczych. Wyniki badań uzyskane tą metodą wyrażone są w miligramach na litr gleby (mg/dm3). Do analizy wykorzystuje się odczynniki, które umożliwiają schelatowanie mikroelementów obecnych w glebie. · Metoda Rinkisa · Metoda ASL Metoda utworzona przez Agro Smart Lab, pozwala na ocenę zawartości tzw. zapasowych (trudnodostępnych) form fosforu i potasu. Pula tych pierwiastków może zostać wykorzystana przez roślinę w odpowiednich warunkach. Dzięki znajomości zasobności gleb w zapasowe formy możliwe jest obniżenie dawek nawozów (jeżeli ich zawartość jest wysoka). W przypadku fosforu, analiza umożliwia ocenę czy zasadne jest zastosowanie preparatów mikrobiologicznych uwalniających fosfor z zapasów mineralnych. Przy średniej i wysokiej zawartości zapasowych form fosforu stosowanie mikrobiologii do uwalniania zapasów fosforu jest zasadne. · Makroelementy Makroelementy to podstawowe składniki odżywcze, które rośliny pobierają z gleby w dużych ilościach. Są niezbędne do prawidłowego wzrostu, rozwoju i plonowania. Do makroelementów zaliczają się azot (N), fosfor (P), potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg), siarka (S). Azot odpowiada za wzrost masy zielonej, fosfor wspiera rozwój korzeni i procesy energetyczne, a potas reguluje gospodarkę wodną roślin. Badania gleby umożliwia określenie zawartości makroelementów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie dawki nawozów i zapobieganie ich niedoborom lub nadmiarom, które mogą negatywnie wpływać na rośliny. · Mikroelementy Mikroelementy to pierwiastki odżywcze, które rośliny pobierają w małych ilościach, ale są one niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesów metabolicznych i enzymatycznych. Do mikroelementów należą bor (B), żelazo (Fe), mangan (Mn), cynk (Zn), miedź (Cu) i molibden (Mo). Ich niedobór może prowadzić do zahamowania wzrostu, chloroz, deformacji organów roślinnych czy zmniejszenia odporności na choroby. Badania gleby umożliwiają wykrycie niedoborów i nadmiarów mikroelementów, dzięki czemu można precyzyjnie zaplanować nawożenie i poprawić zdrowotność roślin.
· Łatwo dostępne dla roślin formy pierwiastków · Dostępne dla roślin formy pierwiastków Obejmuje formy łatwo dostępne oraz takie, które wymagają niewielkich przemian, aby stać się formami przyswajalnymi dla roślin. Stanowią pulę pierwiastków, które mogą stać się przyswajalne w wyniku naturalnych procesów chemicznych, biologicznych lub fizycznych zachodzących w glebie w trakcie trwania sezonu wegetacyjnego. Do tej grupy zalicza się m.in. takie formy mikroelementów, które mogą zostać uwolnione z gleby za pomocą związków organicznych (chelatorów) produkowanych przez roślinę co w konsekwencji prowadzi do powstania chelatu, który staje się formą pierwiastka przyswajalną przez roślinę. · Przyswajalne formy pierwiastków
· Potencjalnie dostępne formy pierwiastków Potencjalnie dostępne formy pierwiastków to pula wszystkich możliwych do pobrania przez rośliny składników odżywczych, które są w formach dostępnych jak i zapasowych mogą stać się dostępne w wyniku naturalnych procesów chemicznych, w skład tej grupy wchodzą zarówno formy łatwo dostępne, dostępne jak i zapasowe. Do tej puli nie są zaliczane niedostępne formy pierwiastków. · Zapasowe formy Należą do nich wyłącznie te formy pierwiastków występujących w glebie, które są w formie trudno dostępnej dla roślin. Zazwyczaj zaliczają się do nich związki chemiczne, które nie rozpuszczają się zbyt dobrze w wodzie oraz słabych kwasach. Na przykład zapasową formą fosforu są związki fosforu i wapnia (fosforany wapnia). Rośliny różnią się gatunkowo i odmianowo zdolnością do uwalniania pierwiastków z zapasów. Często uwalniania pierwiastków z tych form odbywa przy udziale mikroorganizmów glebowych, które posiadają pewne zdolności (np. produkcja kwasów, enzymów), mających na celu „rozkład” związku chemicznego i uwolnienie do roztworu glebowego ich form przyswajalnych dla roślin. Formy zapasowe uwalnianie są stopniowo w dłuższym czasie. · Zasolenie gleby · Zasolenie gleby wyrażane jako przewodność elektryczna (EC) pozwala na ocenę ilości rozpuszczonych soli w roztworze glebowym. · Chelat Chelat to związek chemiczny powstający w wyniku połączenia jonu metalu z cząsteczką organiczną, zwaną ligandem,. Tworzą one stabilne struktury pierścieniowe, które zabezpieczają metal przed reakcjami wytrącania (np. w postaci wodorotlenków lub fosforanów) i zwiększają jego dostępność dla organizmów żywych. W kontekście rolnictwa i ogrodnictwa chelaty są szeroko stosowane jako formy nawozów mikroelementowych, takich jak żelazo (Fe), mangan (Mn), cynk (Zn), miedź (Cu). Dzięki temu, że pierwiastek znajduje się w formie schelatowanej pozostaje w formie przyswajalnej dla roślin nawet w warunkach niesprzyjających takich jak wysoki odczyn gleby. · Chelator Zalicza się do nich substancje chemiczne, które posiadają zdolność do wiązania jonów metali, w trwałe, rozpuszczalne i przyswajalne przez rośliny kompleksy zwane chelatami. Chelatory otaczają jon metalu, tworząc z nim pierścieniową strukturę, dzięki czemu chronią metal przed reakcjami wytrącania, np. w glebach o wysokim pH, gdzie metale mogą tworzyć nierozpuszczalne wodorotlenki lub fosforany. Chelatory mogą pochodzić ze źródeł naturalnych (np. wyprodukowanych przez roślinę) jak i syntetycznych (wyprodukowane przez człowieka i dodane z nawozem). · Rekomendacje nawozowe/ zalecenia nawozowe Informacje na temat dawek nawozów jakie należy wnieść aby uzyskać optymalny plon. Wyliczane na podstawie wyników badań zawartości i zapotrzebowania danego gatunku rośliny na określony pierwiastek. Zakres rekomendacji zależny jest od zakresu badań jaki został zlecony. Im wyższy zakres tym dokładniejsze rekomendacje nawozowe. Dla azotu, fosforu i potasu (NPK) wyliczane jest zapotrzebowanie na czysty składnik i formę tlenkową fosforu i potasu. Dla makro i mikroelementów podaje się proponowaną dawkę popularnych nawozów wraz z terminem ich stosowania. Oprócz określenia zapotrzebowania na dany pierwiastek wraz ze wskazaniem dawki i rodzaju nawozu, podaje się informację o stopniu zasolenia gleby, a w związku z tym ocenia się możliwość zastosowania nawozów mineralnych, tak aby w przypadku wysokiego zasolenia nie uszkodzić roślin dodatkiem nawozu. Ponadto rekomendacje nawozowe wskazują się potrzebę wapnowania wraz z dawką i rodzajem wapnia. Agro Smart Lab zastrzega, że opracowuje rekomendacje nawozowe dla wybranych gatunków roślin i może odmówić wykonania takiej usługi. · Klasa/ poziomy zasobności gleby Poziomy i klasa zasobności gleb to klasyfikacja zawartości składników pokarmowych w glebie, która pozwala ocenić, czy ilość danego pierwiastka jest wystarczająca do prawidłowego wzrostu roślin, czy wymaga uzupełnienia poprzez nawożenie. Poziomy zasobności ustala się na podstawie liczb granicznych – liczby te wartości wskazujące na prawidłową zawartość danego pierwiastka jaką trzeba utrzymywać w glebie aby uzyskać zadowalający plon. Liczby te zostały sporządzone w trakcie doświadczeń polowych przez różne instytucje. Nasze liczby graniczne są dodatkowo zweryfikowane i zmodyfikowane po rozmowach z producentami jak również na podstawie obserwacji, które prowadziliśmy. Jeżeli chodzi o same liczby graniczne to mają one dolną i górną granicę i są zazwyczaj dedykowane dla poszczególnych gatunków roślin. Generalnie przyjmuje się, że jeżeli chcemy uzyskać wyższy plon to nasza zawartość pierwiastków powinna być przy górnej granicy. Jednakże nie zawsze jest to możliwe i nie zawsze jest tak, że im wyższa zawartość tym wyższy plon, bo na plon ma wpływ wiele innych czynników, a nie wyłącznie zawartość pierwiastka w glebie.
Wyniki analiz chemicznych zawartości pierwiastków przyporządkowujemy do jednej z 6 klas: 1. Bardzo niska- Składnik jest silnie deficytowy, ryzyko niedoborów w roślinach jest wysokie (stosujemy wysokie dawki nawozów) 2. Niska – Ilość składnika jest niewystarczająca (Konieczne nawożenie w dużych ilościach) 3. Średnia – Ilość składnika jest na nieco za niskim poziomie (zwykle należy wprowadzić niewielkie ilości nawozów) 4. Prawidłowa – ilość składnika jest na właściwym poziomie (zwykle nie ma potrzeby nawożenia, chyba, że producent chce uzyskać wyższy niż standardowy plon) 5. Wysoka – Ilośc składnika jest na wysokim poziomie (nie ma potrzeby nawożenia) 6. Nadmierna – ilość składnika jest na takim poziomie, który może negatywnie wpływać na plon lub inne parametry gleby (absolutnie nie nawozimy)
Dzięki takiemu rozwiązaniu, na raportach umieszczamy informacje na temat zasobności gleb w dany pierwiastek. Dzięki temu każdy może zinterpretować wyniki przeglądając raport.
· Próbka pojedyncza – to próbka materiału glebowego pobrana z jednego, konkretnego miejsca na stanowisku które chcemy przebadać. Jest to jedna z wielu mniejszych próbek, które wchodzą w skład większej próbki, na której przeprowadzone zostaną badania (np.1 z 10 miejsc w sadzie, w których pobrano próbkę). Wchodzi w skład próbki laboratoryjnej, która ma za zadanie reprezentować parametry fizykochemiczne całego stanowiska. Pojedyncza próbka pobierana jest za pomocą laski glebowej lub łopaty i powinna ważyć około 100 gram. Tą próbkę miesza się z innymi próbkami pojedynczymi pobranymi z tego samego stanowiska (ale z innych miejsc). · Próbka laboratoryjna (ogólna, całościowa) – W jej skład wchodzą próbki pojedyncze (np. 10 próbek z 1 sadu), wymieszane i wydzielone jako jedna próbka całościowa. Przedstawia ona właściwości uśrednione z całego obszaru, na którym sprawdzane będą parametry gleby. Próbka laboratoryjna nie powinna ważyć mniej niż 0.5 kg. Optymalna waga próbki laboratoryjnej to około 1 kg.
|
Materiały do Badanie gleb pod nawożenie
Formularze i przykłady raportów do usługi: Badanie gleb pod nawożenie.
Opis metodyk stosowanych w poszczególnych pakietach badań gleb pod nawożenie
PobierzFormularz niezbędny do zlecenia badania gleb
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie z zaleceniami nawozowymi - Pakiet 1
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie bez zaleceń nawozowych - Pakiet 1
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie bez zaleceń nawozowych - Pakiet 2
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie z zaleceniami nawozowymi - Pakiet 2
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie bez zaleceń nawozowych - Pakiet 3
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie z zaleceniami nawozowymi - Pakiet 3
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie bez zaleceń nawozowych - Pakiet 4
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie z zaleceniami nawozowymi - Pakiet 4
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie bez zaleceń nawozowych - Pakiet 5
PobierzPrzykładowy raport z badania gleb pod nawożenie z zaleceniami nawozowymi - Pakiet 5
Pobierz